Inderjeet Sandhu definieert het huis niet alleen als een plek van domesticiteit, maar ook als een politieke arena waar persoonlijke, maatschappelijke en culturele dynamieken samenkomen. Door zijn biculturele opvoeding in een Nederlands-Indiase familie ziet hij het huis als een ruimte van onderhandeling, waar comfort en traditie botsen met de gevolgen van kolonisatie, migratie en aanpassing. In zijn werk onderzoekt hij materialen, ambacht en objecten binnen het huis, en geeft ze nieuwe betekenissen. Deze omgeving, waar het persoonlijke samenkomt met het massaal geproduceerde en unieke, vormt een belangrijk onderdeel van zijn praktijk. Hij vertaalt het politieke, persoonlijke en maatschappelijke naar huiselijke objecten, waarbij hij de grenzen tussen privé en publiek vervaagt en het huis ruimte biedt voor verzet. Door de inhoud te herinterpreteren, ondermijnt hij traditionele normen en verwachtingen over domesticiteit en verbondenheid, en maakt zijn objecten tot instrumenten om gevestigde culturele en politieke verhalen te heroverwegen.